Voor alle aanvragen van de omgevingsvergunning voor alle woningbouw en utiliteit wordt vanaf 1 januari 2021 de energieprestatie beoordeeld volgens de nieuwe NTA8800. De term “bijna energieneutraal gebouw” (BENG) wordt daarbij geïntroduceerd, waarmee de vertrouwde EPG (EPC) berekening volgens de NEN7120 komt te vervallen. 

De definitie van BENG is in Europa globaal vastgesteld in de EPBD-Recast (Energy Performance of Buildings Directive). BENG is geïnspireerd op de Trias Energetica: eerst de energievraag beperken, dan hernieuwbare energie gebruiken en als laatste fossiele energie zo efficiënt mogelijk inzetten. Op grond daarvan zijn drie BENG-indicatoren gedefinieerd.

 

 BENG 1: de maximale energiebehoefte in kWh per m² gebruiksoppervlak per jaar

 

 BENG 2: het maximale primair fossiel energiegebruik in kWh per m² gebruiksoppervlak per jaar

 

 BENG 3: het minimale aandeel hernieuwbare energie in procenten

 

 

Afhankelijk van de gebruiksfunctie van een gebouw zijn er verschillende eisen waar het pand aan zal moeten voldoen.

 

Adviesbureau Sijperda-Hardy heeft gediplomeerde adviseurs voor de NTA8800. 

 

Voor de aanvraag van de omgevingsvergunning voor woningen dient er een BENG berekening te worden ingediend op woningniveau. Voor appartementgebouwen betekent dit dat elk appartement individueel berekend dient te worden.  

 

Alle nieuwe woningbouw wordt ook getoetst op TOjuli. TOjuli geeft een indicatie van de kans op te hoge temperaturen in een woning. Factoren die van invloed zijn op TOjuli zijn bijvoorbeeld: oriëntatie, glas oppervlak, g-waarde van het glas, zonwering, gebouwmassa, type ventilatie en zomernachtventilatie. Hoe hoger TOjuli, hoe hoger het risico op te hoge temperaturen. Voor alle nieuwe woningbouw is landelijk vastgeteld TOjuli;max ≤ 1,2. TOjuli volgt uit de BENG berekening op woningniveau. Wanneer er actieve koeling wordt toegepast, met bijvoorbeeld een warmtepomp, dan vervalt de TOjuli;max eis. 

 

Utiliteitsgebouwen worden getoetst op basis van de 3 BENG indicatoren. De BENG eisen wordten vastgesteld aan de hand van de verhouding tussen verliesoppervlak en gebruiksoppervlak. En daarnaast op basis van de verhouding tussen de gebruiksfuncties. Uit de BENG berekening blijkt welke eisen van toepassing zijn op een specifiek ontwerp en in hoeverre het ontwerp hieraan voldoet.